Certyfikacja-energetyczna-uprawnienia-builddesk-polska

Autor: mczarnota

Certyfikacja energetyczna – konieczność zdobycia uprawnień

Udostępnij:

Certyfikacja energetyczna funkcjonuje w Polsce od 1 stycznia 2009 roku. Zapotrzebowanie na doradców wykonujących świadectwa charakterystyki energetycznej rośnie również w perspektywie wprowadzanych programów dofinansowań w ramach Krajowego Planu Odbudowy. Więc jak uzyskać uprawnienia na certyfikatora energetycznego?

Jednym z ważnych wątków związanych z wdrażaniem dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących efektywności energetycznej dla budynków jest kwestia nabywania przez osoby uprawnień do wykonywania świadectw charakterystyki. Jak do tej pory zagadnienie to poruszane jest w kliku dokumentach. Przede wszystkim, główne informacje zawarte są w akcie, który w wprowadza obowiązek certyfikacji energetycznej dla budynków do prawa polskiego. Jest nim Ustawa z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane (Dz. U. z dnia 18 października 2007 r. Nr 191, poz. 1373).

Prawo Budowlane

Owa nowelizacji Prawa budowlanego mówi:

8. Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku może sporządzać osoba, która:
posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
ukończyła, co najmniej studia magisterskie, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym lub inżynierskie na takich kierunkach jak architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych;
nie była karana za przestępstwo przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;
posiada uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno – budowlanej lub instalacyjnej albo odbyła szkolenie i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.
9. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i zakres programowy szkolenia oraz egzaminu, o których mowa w ust. 8 pkt 4, warunki i wysokość odpłatności za szkolenie i postępowanie egzaminacyjne mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu edukacyjnego szkoleń w celu zagwarantowania rzetelnego i sprawnego przygotowania kandydatów do egzaminu.

11. Za równorzędne z odbyciem szkolenia oraz złożeniem z wynikiem pozytywnym egzaminu, o których mowa w ust. 8 pkt 4 uznaje się ukończenie, nie mniej niż rocznych, studiów podyplomowych na kierunkach: architektura, budownictwo, inżyniera środowiska, energetyka lub pokrewne w zakresie audytu energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków.

12. Program studiów podyplomowych, o których mowa w ust. 11, powinien uwzględniać problematykę objętą programem szkoleń określonym, w drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 9. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zatwierdza po zaopiniowaniu przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej proponowany przez wydziały szkół wyższych program studiów podyplomowych.

13. Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, może dokonywać oceny energetycznej budynku albo lokalu mieszkalnego i sporządzać świadectwo charakterystyki energetycznej budynku albo lokalu mieszkalnego po uznaniu kwalifikacji nabytych w tych państwach, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz. U. nr 87, poz. 954, z późn. zm. ))

14. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej prowadzi rejestr osób, które złożyły pozytywny egzamin, o których mowa w ust. 8. Rejestr prowadzony jest w formie elektronicznej.

Uprawnienia do sporządzania świadectw

Jest to specjalista posiadający szeroką wiedzę z zakresu budownictwa, fizyki budowli, ogrzewnictwa i chłodnictwa oraz energetyki. Doradca energetyczny powinien również posiadać określony zakres wiedzy ekonomicznej, głównie w zakresie kredytowania inwestycji i remontów. Główne zadania doradcy energetycznego to analiza źródeł energii, dobór ich wykorzystania oraz analiza i optymalizacja obiektu, mająca na celu obniżenie jego energochłonności. Usługi, jakie świadczy doradca energetyczny są związane z jednej strony z rosnącą świadomością konieczności oszczędzania energii w budynkach, z drugiej z obowiązującymi przepisami w zakresie charakterystyki energetycznej budynków oraz funkcjonującą w Polsce Ustawą z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. Nr 162, poz. 1121) wraz ze zmianami wg Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 ( Dz.U. Nr 76, poz. 808), zwaną Ustawą Termomodernizacyjną.

To ona właśnie była podstawą do rozwinięcia się audytingu energetycznego.

Zawód audytora energetycznego

Podsumowując najważniejsze punkty dotyczące nabycia uprawnień można wymienić cztery możliwości:

posiadanie uprawnień budowlanych do projektowania w/w specjalnościach;
odbycie szkolenia (kursu) oraz zdanie egzaminu państwowego;
ukończenie minimum rocznych studiów podyplomowych z zakresu auditingu energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków.
uzyskanie uprawnień do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynku w kraju członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego porozumienia o Wolnym Handlu i uznanie ich przez odpowiednie organy administracyjne

Warunkiem koniecznym, dotyczącym wszystkich trzech wymienionych możliwości, jest ukończenie minimum studiów magisterskich oraz brak konfliktów z prawem.

Zakres i forma szkoleń

Kolejnym ważnym dokumentem odnoszącym się do kwestii nabywania uprawnień do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, jest: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 21 stycznia 2008 r. w sprawie przeprowadzania szkolenia oraz egzaminu dla osób ubiegających się o uprawnienie do sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego oraz części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową (Dz.U. 2008 nr 17 poz. 104).

W rozdziale drugim tegoż rozporządzenia sformułowane są wymagania co do formy oraz zakresu szkolenia:

Rozdział 2

Sposób przeprowadzania oraz zakres programowy szkoleń

§ 3.
1. Szkolenie powinno składać się z części teoretycznej oraz praktycznej. Czas trwania szkolenia nie może być krótszy niż 50 godzin, przy czym część praktyczna szkolenia powinna trwać nie mniej niż 8 godzin.
2. Część teoretyczna składa się z wykładów o tematyce zgodnej z zakresem programowym, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
3. Część praktyczna składa się z ćwiczeń praktycznych mających na celu nabycie umiejętności sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego oraz części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, zwanego dalej „świadectwem charakterystyki energetycznej”.
4. Szkolenia powinny być przeprowadzane przy użyciu odpowiednich środków dydaktycznych, w szczególności sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem komputerowym pozwalającym na wykonywanie obliczeń właściwych dla sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej.

§ 4.
Szkolenie powinno kończyć się samodzielnym sporządzeniem świadectwa charakterystyki energetycznej i oceną poprawności jego wykonania, w szczególności pod kątem zgodności z przepisami dotyczącymi metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzoru świadectw ich charakterystyki energetycznej.
1. Osobie, która ukończyła szkolenie, wydaje się zaświadczenie o jego ukończeniu, zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia.”

W rozdziale 3 omawianego rozporządzenia zawarte są informacje na temat „Sposobu przeprowadzania postępowania egzaminacyjnego oraz zakres programowy egzaminu”. Mówi się tu m.in. iż egzamin ma trwać w sumie 5 godzin. Dwie godziny poświęcone na część pisemną i trzy na część praktyczną. Część pisemna będzie miała formę testu jednokrotnego wyboru obejmującego zagadnienia zawarte w programie egzaminu (załącznik nr 3 rozporządzenia).

Zawarte w niej będzie 80 pytań, za każdą poprawną odpowiedź przyznaje się jeden punkt, a warunkiem przejścia do kolejnej, praktycznej części egzaminu będzie uzyskanie minimum 60 punktów z części pisemnej. W części praktycznej sprawdzana będzie umiejętność wykonania świadectwa charakterystyki energetycznej.

Ocena poprawności sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej jest dokonywana, w szczególności, pod kątem zgodności jego wykonania z przepisami dotyczącymi metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzoru świadectw ich charakterystyki energetycznej.

§ 17.
Z przeprowadzonego egzaminu sporządza się protokół podpisywany przez ministra. W protokole potwierdza się uzyskanie przez kandydatów pozytywnego wyniku egzaminu oraz wskazuje się tych kandydatów oraz przyczyny, z powodu których nie uzyskali oni pozytywnego wyniku egzaminu.

§ 18.1.
Osobę, która uzyskała uprawnienia do sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej na zasadach określonych w art. 5 ust. 11 ustawy, wpisuje się do rejestru

Podsumowując podstawowe założenie dotyczące tytułu magistra krzywdzi i przekreśla możliwości uzyskania uprawnień z zakresu sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków. Jednakże nie tylko to staje się polem, do polemiki grup zawodowych z ustawodawcą. Wynikiem tego jest nowelizacja Ustawy Prawo Budowlane przewidziana na początek 2009 roku. Pozostaje tylko wierzyć, że Ustawodawca przyjrzy się i skorzysta z doświadczeń innych krajów.